17 Ocak 2014 Cuma

Spor, eğlenceli olabilir...

 Acaba şu anda iş hayatına ne kadar yoğunlaşıp, tembelleşip ve kendimizle ilgilenmeyi bıraktığımızı fark eden kaç insan vardır? Tabi ki, sayısı çok fazla ama bir yerden başlamak gerek..Kendinizi bir zahmet iterseniz, bir çok şey başarılabilir..

En basitinden, spor yapmak... Ömrü uzatır, enerji verir ve tabi ki mutluluk hormonlarını da salgılar. Bugün televizyonda karşılaştığım bir adama, ağzımı açarak baktım çünkü 55 yaşında olmasına rağmen, en az 35 civarı gözüküyordu ve tabi ki, Türk değildi. Tabi ki dememle, Türkiye'de böyle bir şeyi çok beklemediğimi anlarsınız ve ben de bir Adriana Lima değilim...

Bugün spordan bahsetmeye karar verdim çünkü erkek arkadaşımın sayesinde, çok güzel bir tecrübe yaşadım. Eğer o beni itmeseydi, Kadıköy'den başlayıp Bostancı'ya kadar bisiklet sürmeyecektim. Kendisi fırsat buldukça bisiklete biniyor, bende 1 kere onla tecrübe etmiştim geçen sene. Bu sene şansımı tekrardan denedim ve belirlediği mesafe gerçekten fazlaydı, ağlıyordum ama gittim.

Kadıköy'den başladık, yavaş yavaş Bostancı'ya geldik. Sırtımızda çantalar, ışıltılı ceketler ve fotoğraf çekilmeler... Işıltılı ceketler olmak zorunda, burası Türkiye, çarparlar falan hiç belli olmaz. Çantamızda, sabırsızlıkla içmeyi beklediğim; içi adaçayı dolu, 10 saat sıcak tutabilen ve kırılmayan çelik bir termosum vardı. Bostancı'ya kadar ulaştıktan sonra, dönüş yolunda sahil üzerinde sarı ışıklarla aydınlatılmış bir restaurantın önünde bacaklarımızı uzatıp, manzaraya karşı çayımızı yudumladık. Allahım, ne güzel keyifti o...



Sonra dönüş yolu acı verici olabiliyor çünkü çok uzun bir yol ve enerji bitmiş, direnç kalmamış bir halde devam ediyorsunuz. Bir de, şevkiniz kırıldıysa, motivasyonda yok mutluluk da... O gün bu kadar yorulmamın sebebi, hem uzun zaman spordan ayrı kalmaktı hemde bisikletten sonra kendi halimize bakmayıp, Moda'da ki Reçel isimli mekana gitme isteğimizdi. Gitmeseydik, eve gidip dinlenecektim ama pişman mıyım? Hayır...

Moda'ya giderken, bir yokuştan geçtik ve işte o beni bitirdi. Çok yoruldum ve şevkim kırıldı. Motivasyon sıfırdı.

Reçel'e varınca da, bir kavunlu naneli nargile, işte bürün keyif oydu. Yanında da, kendi yaptıkları sahlebi içerseniz, aradığınız huzura kavuşabilirsiniz.




Artık dönüş yolu, gerçekten bir işkenceydi ama vardık ve ertesi gün her yerlerim tutuldu ama gene de güzel oldu.İşin kısacası, spor yapmak zor ve zahmetli eğer istemezseniz ama azcık itelemeyle bile yapsanız güzel hale getirebilirsiniz.